De afwezigen hadden gelijk in de confrontatie tussen Andrelich en AA Gent. Ik heb begrepen dat de scheidsrechter is uitgeroepen tot man van de wedstrijd. Ik denk dat er nog steeds een goed humeur is en een verklaring van het publiek dat moet stemmen.
Anderlech wilde, maar hij miste kwaliteiten in bal, snelheid, ideeën. Anderlech stond machteloos tegen een Gant-muur en de totale afhankelijkheid van Nimesh werd nog duidelijker, nu de Duitse spitsen in eerdere duels minder succesvol waren.
Anderlech heeft nu één velddoelpunt en drie strafschoppen in de laatste zes wedstrijden. Dit is een teleurstellend cijfer in de Battle of Play-off I.
Aan de andere kant koos AA Gent voor een aanpak die coach Hein Vanhazebrook lang geleden niet zou zijn veranderd. Veel mensen staan laag achter de bal en trappen dan naar voren om de bal tegen te gaan. Die aanpak was ook bijna succesvol.
Ik herinner me Roman Yermatchuk na de overwinning tegen KV McLain dit seizoen, toen Leszlo Boloni nog op de bank zat, en zei dat AA Gent altijd als een van de beste teams van het land zou moeten spelen, niet als de tweede divisie.
Gallië speelde gisteren niet onder Boloni, met de man in dekking, maar ik ben nog steeds benieuwd wat de aanvaller geblesseerd moest zien, dacht Anderlech.
In juli schatte Vanhazebrook deze kern als het beste Gentse korps ooit als analist, al was Jonathan David nog niet vertrokken. Ondertussen zag hij dat het niet zo is. Daarom accepteert hij de mogelijkheden om het resultaat te bereiken.
Dit zijn verschillende tijden: ik herinner me nog dat AA Gent op Wembley Tottenham in de Europa League omver wierp en Vanhazebrook moest troosten, aangezien Gant weinig liet zien. Dit team is nog steeds veel langer dan dat.
